Antes de afastarme durante un par de meses da civilización gustaríame adicar este post á xente que me mantivo á marxe do mundo blog estas últimas semanas, os colegas:

María (para min xa, a rapaza do cabelo azul [metaforicamente]) nove anos nos separan dende aquel dia de nadal que nos sentamos xuntas no teatro.
Amanda (almendruka). Ainda que só fai algo máis de dous meses que nos coñecemos levámonos realmente ben, se vos apetece chusmar na interesanntisima vida desta rapaza...(
aquí)

Martín, haberá ano e medio que nos coñecemos, pero acadou o status de colega rapidísimo.
Aficionado aos mangas, á praia e aos malabares (é impresionante o que se pode facer con cinco mazas)

Por último, e non por iso menos importante, Jorge. Dez anos de boa compaña a cambio de medio bocadillo (hehe). O meu vello amigo saxofonista, grande e tenro (vaise enfadar pola foto pero dame igual)
Vou deixar uns agasallos para os outros colegas do blog :)
Para a Raiña. "
retrato"
Para Arapaza do arco. "
unha compañeira"
Para O pastor. "
esta debeu fuxir"
Para Mario. "
un bo barco para ese porto"
Para todos "
un soriso de gato"