Antes de quedar definitivamente incomunicada ata setembro escribo este minipost analizando o extraño fenómeno das versións de cancións e os seus tipos.

Tipo 1. Versión totalmente irrecoñecible de non ser pola letra.

Orixinal:





Versión:




Tipo 2. Versiono isto porque me fai coña cantala (moitas veces mellora sustancialmente)

Orixinal:





Versión:






Tipo 3. Versiono unha canción porque non son quen de cantar unha "miña" de xeito.
Cando o teu "grande éxito" é unha versión mal feita podías ir recoñecendo que eres un pringado...

Orixinal: Tema dos 80 decente.





Versión: Tradución patateira do mesmo tema ao español cantada por Julio Iglesias Jr.




Despidome ata setembro cunha versión que deixe bo sabor de boca:





CLASIFICADE AS VOSAS VERSIÓNS!

vivía no galpón,

........entraba polo furado do

...............tellado

.......cando se facía noite. as poutas eran finas. rabuñaba con facilidade. tiña as orellas

...........grandes, os bigotes longos e o fociño

......rosa. os ollos

............todos

amarelos e o rabo

longo longo... frotaba o lombo contra as pernas da dona e

........púñaselle de punta o pelaxe se algún can

...........entraba na casa

...............ou na finca.

.................gustaballe lamer o leite do seu plato, que lle rascaran a

......barriga, as raspas de sardiñas e

.............saltar ás árbores para cazar

.................os paxaros.

Clicar para velo en grande.

Xa sabedes como vai non?

Olaaa!!!! Xa estou de volta deste pequeno descansiño (hehe)


Bueno, como vos imaxinarede SI! vou rajar dos profesores. Supoño que é tirar pedras contra o meu propio tellado...¡chamémoslle crítica constructiva!


Se ti ensinas unha asignatura tal como química e es un caos de mestre podese dicir aquilo de "se sabe moita química! so que non sabe ensinala!" pero... e se o teu traballo é ensinar como ensinar?


Ese é basicamente o problema de maxisterio, que un mal profesor fai moito máis dano que en outras carreiras.


Suponse que para ser mestre dunha universidade tes que saber máis ou menos un pouco de todo... (rrrrrr) erro! e ahí vai un glorioso fragmento de apuntes dunha materia de cuxo nome non quero acordarme, pero está relacionada coas linguas e o súa aprendizaxe (este fragmento trata sobre como aprende o h líquido un neno inglés)


" la habilidad para comenzar otras palabras con /h/ parece haber sido adquirida para las palabras hi /hai/ y hello /helou/ "


Non sei, un par de palabriñas que sería útil aprender a pronunciar...


E diredes vos "ei! que ao mellor non estudou inglés!"


E eu respondo co fragmento de nº 2:


"Basándose en los estudios de M. Batterson, la estudiosa Mary Ann Petitto estudió el comportamiento..."


Sen comentarios.


Finalmente rematarei o recorrido pola aportación á lingua de Cervantes (XD) deste distinguido mestre cunha cita célebre tamén da súa propia colleita e que, segundo parece, define a súa filosofía da ensinanza:


"No tengo ningún interés en que nadie haga nada"





Ahí vai o "tocho-post" (e vos non vos chivedes, que ainda me queda un cuadrimestre de aguantalo)

Máis frases célebres aquí.